W tym roku jesień obdarowała nas prawdziwym wysypem grzybów - nie tylko w lasach, można je było dostrzec dosłownie wszędzie. Niestety ja na grzybach kompletnie się nie znam, potrafię rozpoznać jedynie maślaka i to też zawsze z nutką niepewności :) Aaaa ... i oczywiście muchomorka - tego zawsze poznam :) Tymczasem za oknem zimno i deszczowo? Wieje, leje, a temperatura spada jak szalona? Jeśli nie masz dziś ochoty na chłodny, jesienny spacer to zapraszam do lektury dzisiejszego wpisu, w którym chętnie podzielę się z Tobą " przepisem "na tego niejadalnego, ale miluśkiego grzybka :) Aby uszyć muchomorka pobierz darmowy wykrój. Wykrój należy przerysować na podwójnie złożonej tkaninie. Jeśli korzystasz z mojego tutorialu to bardzo mi miło :) Jednak pamiętaj, aby wzór / schemat używać tylko do celów własnych (wykrój nie jest na sprzedaż, nie korzystaj z niego również w celu sprzedaży uszytych przez siebie prac). Jeśli zechcesz się pochwalić publicznie swoją pracą uszytą na użytek własny, podaj proszę link do wykroju/szablonu, z którego u mnie korzystałaś/eś :) Odrysowując szablon na materiale nie zapomnij o zachowaniu przynajmniej 0,5 - 1 cm zapasu na szwy. Zszyj ze sobą poszczególne części - kapelusz, blaszkę i trzonek Teraz jest czas na ewentualne przyszycie noska, oczu itp. Oczy mojego muchomorka zrobiłam z małych czarnych pomponików. Na tym etapie możesz również namalować kropeczki np. farbą do tkanin Ja się zagapiłam i zanim namalowałam kropeczki, zszyłam obie części - lepiej to jednak zrobić przed ich zszyciem. Teraz kiedy już kropeczki namalowane, możesz spokojnie zszyć przód i tył ze sobą - pamiętaj, aby pozostawić otwór na wywinięcie i wypchanie muchomorka. Przeprasuj dokładnie grzybka - zwłaszcza jeśli korzystałaś/eś z farby do tkanin. Następnie wypełnij go wkładem do pluszaków i zaszyj. I gotowe :) Idziemy na grzybobranie :)Maść z muchomora czerwonego. Zastosowanie: Przynosi ulge w bólach stawów, chorobie zwyrodnieniowej stawów i kręgosłupa, rwie kulszowej, bólach i zapaleniach mięśni, więzadeł i stawów, siniakach, zwichnięciach. Leczy choroby skóry, takie jak zapalenie skóry i egzema, choroby grzybicze, procesy zapalne, zaczerwienienia, swędzenie
Muchomorki z jajek. Pamiętam jak zajadałam się nimi w dzieciństwie! Była to jedna z tych przekąsek, do jedzenia których nie trzeba było mnie namawiać. W dodatku bardzo lubiłam robić je sama (no, może z niewielką pomocą mamy lub cioci), więc domownicy mieli wtedy ze mną spokój na około kilkadziesiąt minut 🙂 Obecnie już nie jestem taka mała, ale sentyment i zamiłowanie do tej przekąski pozostało. Stworzyłam ją więc ponownie po kilkunastu latach przerwy i wcinałam uśmiechając się do swoich wspomnień. Składniki na muchomorki z jajek: jajka ugotowane na twardo pomidorki majonez Na pozbawione skorupki jajka napij lekko wyżłobioną połówkę pomidora, zrób kropki z majonezu i już. Sugestie: Polecam użycie okrągłych pomidorów, np. cherry. Odradzam natomiast odmianę pomidorków daktylowych, ponieważ kapelusz muchomora wyjdzie wtedy zbyt spiczasty. Najlepiej sprawdzają się tu jajka kurze oraz przepiórcze. Wersja light: Majonez zastąp gęstym jogurtem naturalnym. Pytanie: Co zrobić jeśli pomidorowy kapelusz za nic nie chce się utrzymywać na czubku jajka? Odpowiedź: Pod kapelusz dodaj trochę majonezu lub ostatecznie połącz go z jajkiem przy pomocy wykałaczki (pamiętaj tylko o niej podczas jedzenia!). Pytanie: Co zrobić, aby muchomorki stały stabilnie? Odpowiedź: Odetnij kawałek spodu jajka. Inne propozycje na zabawne dania z jajek wraz z poradami znajdziesz w poście:
Zarodniki muchomora czerwonego dojrzewają natychmiast po oddzieleniu pierścienia lub, dokładniej, prywatnej okrywy od krawędzi kapelusza. Oddzielenie zarodników od podstawek następuje najobficiej 2-3 dni po dojrzewaniu i trwa 4-5, a niekiedy nawet 6 dni. Głowa grzyba o średnicy 7 cm jest w stanie wytworzyć 575 milionów zarodników.Strona główna Zdrowie Rośliny trujące Muchomor plamisty Muchomor plamisty - wysoka toksyczność dla psów Amanita pantherina Muchomor plamisty występuje zarówno w lasach iglastych jak i liściastych. Kapelusz może mieć do 15-20 cm średnicy i jest szarobrązowy, najczęściej z białymi plamkami, podobnymi do tych u muchomora czerwonego. Kropki te mogą jednak również nie występować. Zarówno blaszki, jak i trzon są białe. Wszystkie części muchomora plamistego są silnie trujące dla psów. Uwaga: po ugotowaniu lub wysuszeniu działanie toksyn może się jeszcze nasilić. Muchomor plamisty Muchomor plamisty - co zrobić, gdy pies zjadł tę roślinę? Muchomor plamisty - jak trująca jest ta roślina? Toksyczność: (wysoka) Trujące części:Wszystkie części muchomora plamistego są silnie trujące dla psów. Po ugotowaniu lub wysuszeniu działanie toksyn może się jeszcze nasilić. Trująca pora:lato, jesień Antidotum:Fizostygmina ZATRUCIA WYMAGAJĄ SZYBKIEGO DZIAŁANIA:Jeśli zauważysz u twojego psa objawy zatrucia, oznacza to zawsze nagły przypadek! Czas może zdecydować o szansie na przeżycie. Natychmiast zadzwoń do swojego weterynarza lub na pogotowie weterynaryjne i upewnij się, że przyjmuje tam lekarz, do którego niezwłocznie udaj się ze swoim psem. W terapii weterynarzowi pomoże wiedza, jaką rośliną zatruł się pies. Muchomor plamisty - występowanie Gatunek:grzyby Występowanie:lasy Region:Europa Kwitnienie:- Owocowanie:- Objawy W przypadku zatrucia begonią mogą wystąpić następujące objawy: rozszerzone źrenice palpitacje serca silny ślinotok biegunka zwiększona ilość śluzu w oskrzelach wolne bicie serca zwężone źrenice nudności wymioty zaburzenia świadomości niepokój halucynacje drgawki mięśniowe bóle głowy śpiączka możliwe są zgony Leczenie W przypadku zatrucia, lekarz weterynarii zawsze będzie starał się usunąć truciznę z organizmu i złagodzić objawy zatrucia. Istnieją różne metody usuwania trucizny z organizmu: WĘGIEL AKTYWNY (AKTYWOWANY): Podanie węgla aktywnego wiąże truciznę w żołądku. Podanie węgla powinno nastąpić w ciągu 2 godzin od spożycia trucizny, jeśli to możliwe, aby zapobiec przedostaniu się trucizny do krwiobiegu. ŚRODKI PRZECZYSZCZAJĄCE: Podawanie węgla aktywowanego może być połączone przez lekarza weterynarii ze środkiem przeczyszczającym. LEKI: Weterynarz może również lekami wywołać wymioty, aby usunąć toksyny z organizmu. Aby złagodzić objawy, weterynarz może podawać kroplówki lub fizostygminę jako antidotum. W razie potrzeby poda on również leki przeciwskurczowe oraz usprawni oddychanie poprzez odsysanie śluzu i w razie potrzeby zastosowanie sztucznego oddychania. Więcej informacji na temat zatruć i nagłych przypadków u psów można znaleźć tutaj: Unikanie, rozpoznawanie i leczenie zatruć u psów Pierwsza pomoc u psa Poznaj prawidłowe parametry życiowe swojego psa Inne rośliny trujące od A do Z
Przedstawiamy: Praca plastyczna: Ryżowo – bąbelkowy muchomor. Propozycja na pracę plastyczną Ryżowo – bąbelkowy muchomor: Ta praca plastyczna składała się z dwóch etapów. Do wykonania pracy potrzebne będą: kolorowe farbki, folia bąbelkowa, papierowa tacka, klej, czerwony papier,
Mówi nam o tym Dorota Gonczar, grzyboznawca, kierowniczka sekcji badania żywności, żywienia i przedmiotów użytku z Powiatowej Stacji Sanitarno - Epidemiologicznej w Zielonej Górze. - Najczęściej mylony jest trujący muchomor sromotnikowy z jadalnymi gołąbkami, ale też z czubajką kanią lub... małymi pieczarkami. Grzybiarze mają problem z rozróżnieniem gołąbka wymiotnego (trujący) i gołąbka błotnego (jadalny). Aby określić przydatność grzyba do spożycia, należy zwracać uwagę na trzy bardzo ważne elementy: kapelusz, trzon, miąższ. Oprócz tego znaczenie ma kolor i zapach. Porównajmy np. muchomora sromotnikowego z jadalnym gołąbkiem. Kapelusz muchomora jest barwy ciemnooliwkowej, oliwkowozielonej, żółtozielonej lub białawej, powierzchnia skórki z ciemniejszymi przylegającymi włóknami, brzeg kapelusza gładki, nieprążkowany, blaszki gęsto ustawione, białawe, u starszych okazów z delikatnym zielonawym nalotem. Może być mylony z gołąbkiem grynszpanowym, jasnożółtym lub z tym zielonawym, który ma kapelusz o barwie oliwkowozielonej, szarozielonej lub żółtawozielonej, blaszki białawe, po skaleczeniu oraz u starszych owocników rdzawe lub brązowe. Trzon muchomora jest miękki, u starszych owocników pusty, poniżej pierścienia pokryty jedwabistym zielonkawo połyskującym rysunkiem, pierścień ma delikatny błoniasty, podstawa trzonu bulwiasta, otoczona skórzastą białawą często odstającą pochwą. Gołąbek trzon ma mocny, wewnątrz pełny, białawy, u podstawy niekiedy brązowawy. Miąższ u muchomora jest delikatny, biały, pod skórką kapelusza lekko żółtooliwkowy, owocniki młode są bez zapachu, później zapach słodkawy, miodowy, a stare mają zapach nieprzyjemny. Gołąbek ma miąższ twardy, zwarty, kruchy, suchy, białawy, z nieco brązowawym nalotem, zapach słaby, smak łagodny. Te wszystkie cechy razem dają całościowy obraz i pozwalają określić rodzaj grzyba. Po powrocie z lasu warto przebrać grzyby w domu, z atlasem w dłoni. Te zbierane na własny użytek można też przynieść do sanepidu i poprosić o ich fachową, bezpłatną ocenę.
21."Jak kotek zwierzęta mlekiem częstował" - teatrzyk sylwet / Danuta Wróbel // Wiadomości Przedszkolaka. - 2008, nr 5, s. 15-16 22.Jak wprowadzać dziecko w świat teatru? / Julia Anastazja Sienkiewicz-Wilowska // Wychowanie w Przedszkolu. - 2013, nr 6, s. 5-9 23.Jasełka bożenarodzeniowe - uroczystość z udziałem rodziców / HenrykaMuchomor sromotnikowy to najbardziej trujący grzyb w naszych lasach. Mimo ostrzeżeń co roku zatruwa się nim wiele osób. Objawy zatrucia muchomorem sromotnikowym to: silne bóle brzucha, wymioty i obfita wodnista się one po 8-12 godzinach od zjedzenia potrawy zawierającej tego trującego grzyba. Zatrucie muchomorem sromotnikowym może się skończyć śmiercią u nawet 50 proc. osób, które zjadły tego grzyba. Muchomor sromotnikowy to najbardziej trujący grzyb w naszych lasach, ponieważ toksyny w nim zawarte doprowadzają do uszkodzenia narządów miąższowych: wątroby, nerek i serca. Zatrucie muchomorem sromotnikowym - podobnie jak innymi grzybami - występuje głównie w okresie letnim i wczesno-jesiennym. Trzeba jednak pamiętać, że w związku z przechowywaniem (mrożenie) i przetwarzaniem (przetwory) żywności do zatruć grzybami może obecnie dochodzić przez cały rok. Na grzyby: jak się przygotować do grzybobrania Spis treściMuchomor sromotnikowy - jak wygląda?Czym grozi zjedzenie muchomora sromotnikowego?Zatrucie muchomorem sromotnikowym - objawyZatrucie muchomorem sromotnikowym - leczenie Muchomor sromotnikowy - jak wygląda? Muchomor sromotnikowy, nazywany czasem po prostu sromotnikiem, występuje w lasach liściastych i mieszanych, rzadziej w iglastych, choć nie ma gwarancji, że tam też go nie znajdziemy. Muchomor sromotnikowy ma charakterystyczny pierścień na trzonie niedaleko kapelusza przypominający kołnierz oraz pochewkę, w której kryje się szeroki, bulwiasty koniec trzonu. Kapelusz muchomora sromotnikowego jest płaski lub wgłębiony pośrodku. Ma kolor zielonkawy: białozielonkawy, oliwkowozielonkawy, szaro- lub brunatnozielony, czasem żółtawy. Muchomor sromotnikowy bywa mylony z gąską zielonką, która nie ma ani pierścienia, ani pochewki, z gołąbkiem zielonawym lub grynszpanowym, które również nie mają ani pierścienia, ani pochewki, a młode osobniki również z pospolitymi pieczarkami. Czytaj też: Okratek australijski (palce diabła) - czy to jadalny grzyb? Czym grozi zjedzenie muchomora sromotnikowego? Niestety śmiercią. W muchomorze sromotnikowym stwierdzono trzy grupy substancji toksycznych: falotoksyny, amatoksyny, wirotoksyny. Toksyna o nazwie a-amanityna (alfa-amanityna) uszkadza wątrobę i już w niewielkiej dawce jest śmiertelna. Trucizna jest odporna na działanie wysokiej temperatury i nie można się jej pozbyć nawet przez najdłuższe gotowanie. Najwięcej trucizny zawiera kapelusz sromotnika. Obliczono, że średniej wielkości muchomor sromotnikowy zawiera dawkę trucizny śmiertelną dla 2-3 osób. Muchomor sromotnikowy to najbardziej trujący grzyb w Polsce. Jak go rozpoznać? Wyjaśnia Daria Szumilas-Syposz z PSSE w Częstochowie Źródło: Radomsko Sp. z Zatrucie muchomorem sromotnikowym - objawy Symptomy zatrucia sromotnikiem występują średnio po 8-12 godzinach po zjedzeniu potrawy z tym grzybem. Mogą jednak pojawić się nawet po 24 godzinach. Początkowo występują zaburzenia żołądkowo-jelitowe: silne bóle brzucha wymioty obfita wodnista biegunka Po tym okresie następuje pozorna poprawa trwająca 12-24 godziny. Kolejnym objawem zatrucia muchomorem sromotnikowym jest: żółtaczka świadcząca o uszkodzeniu wątroby jeśli zatrucie sromotnikiem jest ciężkie, żółtaczce towarzyszą zaburzenia świadomości, chory może zapaść w śpiączkę zwykle pojawiają się też krwawienia z przewodu pokarmowego W dobie po zatruciu uszkodzeniu ulegają nerki (bezmocz lub skąpomocz) oraz występują zaburzenia krążenia. Jeżeli zatrucie jest bardzo ciężkie lub chory nie otrzyma pomocy, po 4-16 dniach od zatrucia następuje zgon. Śmiertelnie groźne substancje zawarte w muchomorze sromotnikowym nie ulegają rozkładowi w czasie gotowania (temperatura rozkładu falotoksyn wynosi 280-282°C, a amatoksyn - aż 245°C), nie można ich usunąć z wodą odlaną po gotowaniu i nie ulegają także zniszczeniu w procesie suszenia grzybów. Zatrucie muchomorem sromotnikowym - leczenie Chory musi trafić do szpitala, gdzie na podstawie badania resztek potraw, resztek pozostałych po czyszczeniu grzybów (warto je zachować zawsze, gdy jemy grzyby), wymiocin bądź popłuczyn jelitowych lekarze ustalają, czym się zatruł. W pierwszych 36 godzinach po zatruciu można podawać duże dawki węgla aktywowanego, który ma szanse wychwycić amanitynę. Później lekarze mogą tylko podawać leki regenerujące komórki wątroby oraz przywracające równowagę organizmu naruszoną przez działanie toksyn. Uzupełnia się elektrolity i podaje płyny izotoniczne, w przypadku krwawień trzeba uzupełniać czynniki krzepnięcia. Jeśli dojdzie do uszkodzenia nerek, potrzebna jest dializa. Czasem w wyniku zatrucia muchomorem sromotnikowym wątroba ulega tak znacznemu uszkodzeniu, że niezbędny jest przeszczep. Czytaj też: Zatrucie grzybami - kiedy grzyby jadalne mogą być szkodliwe? Dorosłe kanie mają płaski kapelusz z niewielkim garbkiem na środkowej części. Na jego górnej części wyczuwalne są delikatne chropowatości oraz brązowe plamki. W przypadku muchomora sromotnikowego kapelusz ma barwę oliwką, a jego kapelusz jest zupełnie gładki. Blaszki u muchomora są białe, a u kani beżowe. Kania to grzyb, który przez początkujących grzybiarzy omijany jest raczej szerokim łukiem. To dlatego, że bardzo łatwo jest ją pomylić z muchomorem sromotnikowym. Dlatego zbieranie ich wiąże się z pewnym ryzykiem jeśli nie potrafimy kani dobrze rozpoznać. Dzisiaj postaramy się Wam przybliżyć temat kani (sowy, czubajki). Podpowiemy jak ją rozpoznać i jak ją smacznie przygotować. Pamiętajcie jednak, że jeśli nie macie pewności nie zrywajcie jej i nie jedzcie. Może to się naprawdę źle skończyć w przypadku pomyłki. Jedną z podstawowych różnic jest to, że kania zazwyczaj jest o wiele większa. Na kapeluszu znajdziecie brązowawe łuski, sam kapelusz też jest dosyć płaski gdy kania jest już rozwinięta, a na czubku posiada takie uwypuklenie jak na zdjęciu poniżej. Muchomor sromotnikowy za to z reguły ma gładki kapelusz i zielonkawy bądź żółtawy kolor. Jeśli odwrócicie kanię zobaczycie dosyć szerokie blaszki i smukły trzon, który ma pierścień. Ten pierścień też jest ruchomy, możecie go palcem przesunąć. W przypadku muchomora jest on zrośnięty razem z nóżką grzyba. Wróćmy jeszcze do nóżki grzyba. Jeśli zerwiecie kanię i ściśniecie jej nóżkę zauważycie, że jest taka jakby zdrewniała. Zaczyna pękać, rozchodzić się. Jest dość sucha w dotyku. Będzie szeleścić podczas ściskania. Gdy chwycicie muchomora sromotnikowego, jego nóżka będzie twardsza, wypełniona. Najważniejsze po czym odróżnicie kanię od innego grzyba to miejsce gdzie kończą się blaszki kapelusza przy nóżce. One nie dochodzą do końca, nie zrastają się z nóżką, a jest tam biały kołnierz i przerwa pomiędzy nóżką. Inne grzyby, które posiadają blaszki mają je dociągnięte do samego końca, aż do nóżki. Spróbujcie oderwać nóżkę od kani oraz innego grzyba blaszkowego. Ta od kani odejdzie łatwo bo nie jest zrośnięta z grzybem. Nóżka w muchomorze i innym grzybie z blaszkami stanowi całość razem z kapeluszem i tak łatwo nie da się jej oderwać. Kania i muchomor sromotnikowy – porównanie Jak przygotować kanię? Ja najbardziej lubię ją smażoną na masełku. Robię ją bez żadnych dodatków, jedynie trochę soli. Sam jego smak jest na tyle wyjątkowy, że nic mu po prostu więcej nie potrzeba. Oczywiście możecie ją też przygotować w panierce. Będziemy do tego potrzebować: 1 jajko 1 łyżka mleka pieprz, sól Te składniki rozbijamy widelcem. Najpierw będziemy w nich maczać kanię, a następnie będziemy robić to w bułce tartej wymieszanej z mąką. UWAGA! Muchomor sromotnikowy jest grzybem trującym. Jeśli go zjecie możecie umrzeć. To nie tylko grzyb niejadalny, on jest po prostu trujący i po prostu może się to skończyć tragedią. Dlatego lepiej po prostu go nie zjeść jeśli nie jesteście pewni. Nie chciałabym brać odpowiedzialności za Wasze zdrowie. Jak odróżnić kanię od muchomora? Jak już raz się nauczycie, to nie ma możliwości, że pomylicie kanie z muchomorami. Ale są trzy cechy, które rozwiewają wszelkie wątpliwości: po pierwsze pod kapeluszem kania ma coś w rodzaju miękkiego pierścienia wokół nóżki. Nie jest on do niej przytwierdzony (choć z pozoru tak wygląda) i Muchomory były używane do trucia much, stąd ich nazwa: nazwa mucho-mor. Sezon grzybowy w pełni. Coraz intensywniejsza jest też kampania nawołująca do ostrożności przed zbieraniem i jedzeniem grzybów trujących. W rodzinie owoców lasu, uważanych za śmiercionośne, czyli muchomorów, są jednak "krewniaki", nie tylko jadalne, ale nawet takich zalicza się muchomor cesarski. Nie występuje co prawda w Polsce, ale na południu Europy jadany jest nawet na surowo. Ma czerwony kapelusz, ale bez kropek. W centralnej Polsce jada się czasem muchomora mglejarkę, znanego jako panienką. Jest podobny do śmiertelnie trującego muchomora sromotnikowego, ale nie ma pierścienia wokół trzonu. Uwaga! Przed zerwaniem lepiej jest się upewnić w w atlasie. Stare muchomory sromotnikowe mogą mieć zniszczony pierścień. To ten ostatni grzyb odpowiada za znaczny procent śmiertelnych zatruć w Europie. Często mylimy go też z pieczarką lub czerwony, pomimo że zaliczany jest do grzybów trujących, działa różnie, zależnie od dawek. Surowy i suszony ma właściwości silnie halucynogenne - dlatego był świętą rośliną szamanów syberyjskich. Wywołuje jednak wymioty oraz nudności. Aby tego uniknąć, plemiona Syberii zamiast jeść grzyb, piły mocz osób, które już "wzięły" muchomora. Miał działanie halucynogenne, ale nie dawał skutków ubocznych. Czarownik, który wprowadził do organizmu odpowiednio spreparowane muchomory, widział przyszłość, kontaktował się z duchami przodków i był we władzy duchów mieszkających w lesie i w samych grzybach. Ostatnio ukazało się kilka artykułów potwierdzających, że są miejsca na świecie, na przykład okolice Nagano w Japonii, gdzie gatunek ten jest uznawany za cenny grzyb jadalny pod warunkiem ugotowania w dużej ilości osolonej też tak zwany muchomor cytrynowy, o zapach surowych ziemniaków. Jest jednak trujący, dlatego lepiej nie sprawdzać, czy smakują podobnie jak były używane do trucia much, stąd ich nazwa: nazwa mucho-mor. W lecznictwie ludowym na polskiej wsi muchomory zalane spirytusem lub denaturatem były wykorzystywane do nacierania miejsc bolących z powodu reumatyzmu. .
jak zrobić kapelusz muchomora
